Wojenne opowieści

Miejsce: Podzamcze k/Ogrodzieńca.   Termin: 22 - 23 czerwca.

Umundurowanie: Mundury letnie khaki drill i mundury battle dress przy złej pogodzie.

Zakwaterowanie: Brytyjskie namioty indywidualne tzw. "bivik".

Zamiar: prezentacja sylwetek żołnierzy Pułku Ułanów Karpackich w okresie walk na froncie włoskim lato 1944 - wiosna 1945 na cyklicznej imprezie "Wojenne opowieści".

Wykonanie: Sekcja w składzie 1+2 udała się transportem kołowym przez Warszawę do Zawiercia i dalej w kierunku Ogrodzieńca. Czas wyjazdu i przybycia zgodny z planem. Po przybyciu zameldowano się u podoficera dyżurnego grupy polskiej , który przydzielił teren zakwaterowania. Wypakowano ekwipunek z pojazdu , po czym ułani rozbili namioty i przygotowali dioramę punktu łączności Pułku.

Dowódca sekcji został oddelegowany do grupy specjalnej zajmującej się wunderwaffe imprezy o kryptonimie "Knut".  Po południu odbyły się zajęcia edukacyjne. Instruktorzy przeprowadzili krótkie szkolenia z obsługi broni indywidualnej żołnierza, obsługi ckm Vickers, obsługi rkm Bren, obsługi granatnika 2", obsługi wykrywacza min "polish mine detector", historii PWSK. Działanie grupy specjalnej zakończyło się sukcesem i około 20.00 "Knut" został rozdzielony pomiędzy żołnierzy. Wieczór zakończyły rozmowy przy lampach naftowych i ognisku.

Pobudka o godzinie 7.00, ułani umyli się i jako jedni z nielicznych ogolili. Śniadanie z białostockim chlebem i pasztetem zgromadziło grupę gości z innych oddziałów. Przed południem uzgodniono przebieg inscenizacji potyczki z oddziałami niemieckimi. Sekcja ułanów karpackich otrzymała zadanie przeprowadzenia rozpoznania drogi dojazdowej do wzgórza. Sekcji przydzielono pojazd Willis.

O godzinie 14.00 rozpoczęła się inscenizacja. Zgodnie ze scenariuszem patrol rozpoznawczy 1+6 na dwóch pojazdach terenowych Willis,  prowadzony przez samochód ułanów, poruszał się wzdłuż drogi prowadzącej na szczyt wzniesienia. Po dojechaniu na wysokość 2/3 wyniosłości pierwszy pojazd został ostrzelany przez niemieckie działo przeciwpancerne. Pojazd został zniszczony, a ułani wyeliminowani z walki. Drugi Willis wycofał się pod ogniem, po czym sprowadził pomoc z będącej w odwodzie kompanii Commando celem wyparcia Niemców z rozpoznanych pozycji. Po dłuższej wymianie ognia z użyciem ckm i moździerzy 3" i 2" , stanowisko niemieckiego działa ppanc zostało rozbite, a obsługi dwóch ckm wzięte do niewoli.

Inscenizacja została nagrodzona gromkimi brawami publiczności. Następnie przystąpiono do zwijania obozu i załadunku. W drogę powrotną wyruszono zgodnie z planem. Przyjazd do Białegostoku ok. godz. 22.00. Tekst i foto: Jacek Nitkiewicz.

Galeria zdjęć Łukasza Magnuszewskiego.

„Hela” gen. Maczka w Poznaniu?

Kolega Tomek Sędzikowski „sprzedał” nam dziś wspaniałą wiadomość.  Poznańscy magicy z Muzeum Broni Pancernej przy pomocy różnych osób i instytucji zrobili sobie oraz wszystkim miłośnikom militariów, z okazji „Dnia Czołgisty”, prezent. Brytyjski czołg pościgowy (Cruiser Tank Mk. VIII) Centaur Mk I typ C (produkcja sierpień 1943 r.) stanął na centralnym placu Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu. Tym samym dobiegła końca skomplikowana operacja logistyczna realizowana przez  1. Brygadę Logistyczną Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.

Zaczęło się od podróży do bazy Entrocamento, położonej 120 km od Lizbony. Potem przejazd do portugalskiej stolicy. Tam 14 czerwca uroczyście przekazano stronie polskiej ten unikat. Następnie licząca ponad 3 tys. kilometrów droga powrotna, by po 6 dniach - 21 czerwca, Centaur zawitał do Poznania.

Poza greckimi M48 oraz M60, a także sprowadzonej z Norwegii tankietce TKS z 1935 r. to kolejna „perełka” poznańskiego muzeum. Będzie on jedynym tego typu czołgiem w polskich muzeach. Jak na 70 –cio latka prezentuje się całkiem nieźle: jest cały, ma wszystkie elementy i choć niektóre są uszkodzone to ich naprawa nie zajmie wiele czasu. Na razie nie wiadomo, czy doprowadzony zostanie do stanu „jezdnego”, bowiem muzeum otrzymało czołg bez silnika i skrzyni biegów. Rozpoczęło się już ich poszukiwanie, w którym pomagają przyjaciele i miłośnicy MBP. Od typu pozyskanych podzespołów uzależniony będzie efekt końcowy.

 - Zastanowimy się czy pozostawimy go w takiej wersji w jakiej czołg jest, czy odtworzymy go w wersji Cromwella, jakim jeździł gen. Stanisław Maczek (przyp. red. napis „Hela” na burcie). Centaur Mk I typ C też jest rarytasem i będę skłaniał się ku temu, by pozostawić go w oryginalnej wersji – powiedział kustosz muzeum mjr. Tomasz Ogrodniczuk.

Dla niewtajemniczonych różnica między Centaurem a Cromwellem sprowadza się w zasadzie do dwóch elementów:  typu armaty i silnika. Więcej na ten temat znajdziecie tutaj.

Produkcja Centaura rozpoczęła się na początku lat 40-tych. Ze względu na problemy „silnikowe” pojazd zaczęto wyposażać w słabsze silniki typu Liberty. I choć czołg miał nowoczesną konstrukcję, służył wyłącznie do celów szkoleniowych. Korzystali z niego m.in. pancerniacy gen. Stanisława Maczka.  Z kolei w Cromwelle wyposażony był  10 Pułk Strzelców Konnych (jako jedyny i dość krótko). Fot.  MBP CSWLąd w Poznaniu.

Współcześni kawalerzyści

Dziś w Bartoszycach odbyły się centralne obchody Święta Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych oraz „Dnia Czołgisty”. Święto to nie ma długiego rodowodu, a i termin jakiś taki dziwny. Zarządzenie Nr 22/MON nie wyjaśnia, dlaczego święto ma być obchodzone właśnie 17 czerwca. Spieszymy wiec z pomocą: data ta to rocznica powrotu do Polski 1 Pułku Czołgów Armii Polskiej w 1919 r.

Tak więc kochane dekle, uszczelki i zmechole z okazji święta  - sto lat - niechaj żyją nam!

Przygotowaliśmy z tej okazji mały konkurs. Pytanie brzmi: Od  ilu lat obchodzone jest Święto Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych? Dla pierwszych trzech osób, które prześlą na adres naszego admina prawidłowe odpowiedzi ufundowaliśmy nagrody:

Ciekawa galeria

Dawniej były tylko dwie rzeczy, które ingerowały w czas. Zdjęcia, to one go zatrzymywały i wspomnienia, które ten czas cofały. Dziś ten wachlarz środków jest znacznie szerszy. Wszystkie one pozwalają cieszyć się minionymi chwilami. Nadają wspomnieniom kształt, smak, a nawet zapach.

Zwykle wspomnienia zatrzymujemy w sercu i głowie, do momentu, w którym nasz czas się skończy. Natomiast zdjęcia i inne cuda współczesnej techniki pozwalają zatrzymać na chwilę czas i przypominają o tym, że to wszystko miało kiedyś swoje miejsce …nie tylko nam.

Problem w tym, że współczesny materializm skutecznie nam to uniemożliwia (tzw. prawa autorskie). Nie jesteśmy ich przeciwnikiem - wręcz odwrotnie. Za to nadmiernej i wydumanej komercjalizacji mówimy nie. Zwłaszcza jeśli dotyczy to naszej historii. Na całe szczęście istnieją wyjątki. Jednym z nich podzielili się z nami nasi angielscy przyjaciele – Christine Bojen i Simon Elmer.

Pod tym adresem znajdziecie fantastyczną (siedmioczęściową) galerię zdjęć zatytułowaną: „Z Polski (Związku Radzieckiego) na Bliski Wschód”. Tytuł jest nieco mylący, bo galeria obejmuje oprócz wymienionych państw również zdjęcia wykonane we Włoszech czy  Anglii. Są wśród nich te dotyczące Pułku Ułanów Karpackich, które większość doskonale zna, ale są i takie, które widzieliśmy pierwszy raz.

Oprócz tych ułańskich fotek rozczuliły nas zwłaszcza zdjęcia dzieci ewakuowanych z ZSSR i mało znane fotografie z działalności polskiego oddziału organizacji YMCA (z ang. Young Men's Christian Association – Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej). Polecamy - to naprawdę niezły kawałek polskiej Historii! Fot. Archiwum SUK.

Osiemnasty też będzie świętować

21 czerwca br.  18 Białostocki Pułk Rozpoznawczy  będzie uroczyście obchodził swoje święto. Pułk szczególnie nam bliski - kontynuator m.in. chlubnych tradycji  Ułanów Karpackich. W tym dniu pułkowe święto rozpocznie się tradycyjną zbiórką jednostki, w której oprócz pododdziałów uczestniczyć będą goście zaproszeni przez dowódcę pułku, płk dypl. Wiesława Podlewskiego, wśród których będzie nasz przedstawiciel kol. Robert Grzeszczyk.

Po części oficjalnej rozpocznie się festyn rodzinny  w ramach którego organizatorzy przewidzieli pokazy dynamiczne i statyczne (sprzęt, uzbrojenie i trenażery). Na dzieci małe i te całkiem duże czekać będzie ze swoim występem Orkiestra Koncertowa Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego.  

Zgodnie z tradycją obchody pułkowego święta zakończy – rozpoczynający się o godz. 20.00 – Bal pułkowy.

Przy tej okazji Pułkownikowi Podlewskiemu i wszystkim jego podkomendnym życzymy by na niwie zawodowej jak i osobistej, to czego pragniecie, co jest i będzie w przyszłości - niech się Wam spełni w całości.

Ułańskie święta

Kontynuując watek informatyczny - niniejszym zawiadamiamy, że dzisiaj żołnierze 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej, ich rodziny, zaproszeni goście i sympatycy obchodzą uroczyście święto "Siedemnastki", zwanej przez niektórych Cyfrową Bryg@dą.

Program jaki przygotowali organizatorzy jest bogaty i wypełniony (od rana do wieczora) wieloma atrakcjami. Najbardziej podniosłym momentem będzie utożsamienie trzech pododdziałów: 7 batalionu Strzelców Konnych Wielkopolskich, 7 dywizjonu Artylerii Konnej Wielkopolskiej oraz batalionu dowodzenia Strzelców Wielkopolskich odznaczonych Orderami Wojennymi Virtuti Militari. Utożsamienie polega na przeniesieniu orderu ze sztandaru wojskowego na sztandary pododdziałowe. W przypadku pododdziałów z 7-ką w nazwie będą to repliki oryginalnych sztandarów pułkowych, które zostaną wręczone w czasie ceremonii.

Dziś nastąpi również oficjalne przejęcie przez kompanię rozpoznawczą tradycji 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Pułku, w którym przed wojną przez dekadę służył późniejszy dowódca Ułanów Karpackich - płk Stanisław Wyskota – Zakrzewski. To tam m.in. szkolił  ułanów na podoficerów, a w latach 1932 - 34 trzykrotnie zdobywał "Srebrną lancę" dla najlepszego szwadronu brygady „Poznań”.

Co ciekawe, z dzisiejszym dowódcą „Siedemnastki” gen. bryg. Rajmundem T. Andrzejczakiem Wasz admin jadał z jednego kotła na poznańskiej Alma Mater (niezapomniany okres życia). Po latach stwierdzam, że Rajmund z charakteru wcale się nie zmienił czego dowodem niech będzie ten wywiad.

Z okazji dzisiejszego święta życzymy wszystkim żołnierzom 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbor- Muśnickiego wszystkiego co najlepsze.

Kawaleria … bezprzewodowa?!

Niewątpliwie cywilizacja jest dla nas korzystna, choć ma też skutki uboczne. Dzięki niej się rozwijaliśmy, rozwijamy i rozwijać będziemy. Nauka i technika zawsze były czołowymi wielkościami nadającymi kształt cywilizacji. Nie inaczej jest w sferze militarnej, gdzie technologia informacyjna stanowi jeden z czynników przewagi militarnej.

Od jakiegoś czasu polskie firmy zbrojeniowe oferują produkty, które nie tylko nie odbiegają jakością i innowacyjnością od przodujących konstrukcji, ale w wielu wypadkach je przewyższają. Może nie jest to prawdziwy boom, ale od czegoś trzeba przecież zacząć.

Specjalizująca się w elektronice i optoelektronice firma Teldat opracowała innowacyjny system komunikacji pokładowej VIS Jaśmin, który może być montowany w przyszłych czołgach i wozach bojowych polskiej armii.

Jego budowa jest bardzo prosta i przypomina sieć komputerową. Najważniejszymi elementami systemu są terminale VIS, pomiędzy którymi łączność odbywa się za pomocą kabla albo sieci Wi-Fi. Terminale wyposażone w dotykowe ekrany, kamerę i GPS, są odporne na uszkodzenia i czynniki zewnętrze (wstrząsy, upadki z wysokości, woda, itp.).

Dzięki wyposażeniu VIS-ów w moduły WiFi załoga może wyjść poza pojazd, nawet na kilkadziesiąt metrów i nadal będzie miała ze sobą łączność. Można ich używać nie tylko jako interkomu, ale też jako komunikatorów systemu dowodzenia (po wgraniu odpowiedniego oprogramowania).

Wyjątkowość tego superinterkomu doceniło kierownictwo tegorocznej wystawy Air Fair 2013, które przyznało systemowi nagrodę za innowacyjność.

Tak, idzie nowe i czas przywyknąć. Zamiast pokręteł i guzików - dotykowy ekran, a plątające się kable wypiera Wi –Fi. Ot co znaczy cyfrowa @rmia. Źródło: polska-zbrojna.pl. Fot. materiały promocyjne Teldat.

Żagański Wojtek  - ciąg dalszy

7 czerwca  br. oczami naszych kolegów: Piotra Szymańskiego, Jarosława Przegonia i Stefana Pokrzywińskiego (zdjęcia w galerii) byliśmy świadkami bezprecedensowego wydarzenia.

W Żaganiu został odsłonięty pierwszy w Polsce pomnik niedźwiedzia Wojtka, niezwykłego żołnierza 2 Polskiego Korpusu, a miejscowy Zespół Szkół Tekstylno-Handlowych przyjął imię gen. Władysława Andersa.

Ceremonia odsłonięcia pomnika niedźwiedzia Wojtka rozpoczęła się o  godz. 10.00 w centrum miasta, na Placu Słowiańskim. Posąg blisko dwumetrowego niedźwiedzia wykonał Stanisław Grzesiowski, a odsłonił go  prof. Wojciech Narębski - ostatni żyjący w Polsce żołnierz 22 Kompanii Zaopatrywania Artylerii. 

Civitanova Marche

To liczące 40 tys. mieszkańców urocze miasteczko składa się z dwóch odrębnych części, z malowniczo położonego na wzgórzu Civitanova Alta oraz portu nad morzem, który już w epoce rzymskiej odgrywał ważną rolę handlową.

Dziś znane jest przede wszystkim jako miejscowość wypoczynkowa riwiery adriatyckiej. Ma jednak swoją bogatą historię (w tym związaną z Pułkiem Ułanów Karpackich) i liczne zabytki sztuki architektonicznej.

Cluana, tak nazywano to miasto przed panowaniem rzymskim, zostało założone ok. VIII wieku p.n.e. Najistotniejsze zmiany zaszły po 1860 roku, gdy cały teren Marche przeszedł pod panowanie Królestwa Sardynii. W tym czasie zostały zbudowane najważniejsze pałace w mieście oraz linia kolejowa łącząca najpierw Anconę i Turyn a później Civitanova i Albacina.

Dzień Dziecka po ...kawaleryjsku

Po latach ciężkiej pracy i dzięki pomocy wielu bezinteresownych ludzi wolontariusze z Koła Przyjaciół Muzeum Broni Pancernej ukończyli remont czołgu IS-2. Maszyna jest teraz jak nowa, a uroczysta runda honorowa nastąpiła w dniu dzisiejszym, podczas obchodów Dnia Dziecka w poznańskim CSWLąd. Odświeżone wnętrze pojazdu można obejrzeć w Wirtualnym Muzeum.

To nie jedyna atrakcja, którą przygotowało poznańskie CSWLąd. Pomimo deszczowej pogody do koszar przy ul. Wojska Polskiego "zwaliło" się chyba pół Wielkopolski! Muzeum Broni Pancernej z CSWLąd oraz zaprzyjaźnione kluby i stowarzyszenia historii militariów prezentowało swoje eksponaty. Część eksponatów uczestniczyło w defiladzie m.in. czołgi: Patton, Sherman, PT-91; transportery, motocykle oraz inny sprzęt z czasów II WŚ. Goście, zwłaszcza ci najmniejsi byli zachwyceni.

Zaniemeńczyk w akcji

Nasz niezmordowany Simon przesłał nam zdjęcia swojej najnowszej dioramy, prezentujące Staghound "Zaniemeńczyk” z 3 szwadronu PUK w pobliżu Ankony. Ułani na swej drodze napotkali niemieckiego VW typ 82 „Kübelwagen". Jedna seria z km-u i …pojazd wpada w poślizg, lądując ostatecznie w rowie. Ślady po kulach widać na masce i przedniej szybie. Żołnierze niemieccy (oficer i ranny kierowca) zostają wzięci do niewoli, a samochód przeszukany. Jeden z ułanów znajduje w nim teczkę z dokumentami i mapy.

Dumą napawają Simona pewne szczegóły, o których mówi:

„ …możecie zauważyć, że Staghound ma założone łańcuchy śniegowe! Swego czasu płk Emil Mentel odniósł się do nich jako niezwykle istotnych dla zachowania trakcji w gliniastych glebach regionu Marche. Po raz pierwszy użyłem też amerykańskich kasków wz. 38, oraz różnych wersji umundurowania. Swoją koncepcję oparłem o zdjęcia - dostępne na stronie SUK i książce rtm. Mroczkowskiego „Grande Battaglia”. Dzięki temu możecie porównać kopię z oryginałem.”.

Nic tylko gratulować pomysłu i wykonania, co niniejszym czynimy.

Ułański zjazd

W dniach 24/25 maja br. odbyło się ułańskie spotkanie członków naszego stowarzyszenia. Tym razem rozpoczęło się z małym poślizgiem spowodowanym awarią autobusu. Koledzy jadący z Poznania utknęli pomiędzy Krosnem Odrzańskim a Gubinem. Miejscowa brać ułańska stanęła jednak na wysokości zadania i dalej poszło już gładko. I choć nie wszyscy dojechali to i tak było nas sporo, by znów się spotkać, pogadać i powspominać „stare, dobre, gubińskie czasy”. Bazą wypadową był Ośrodek Wypoczynkowy „Nad Borkiem” w Kosarzynie. Galeria zdjęć - pod tym linkiem.

Zaczęliśmy od mocnego uderzenia czyli Walnego Zebrania Członków Stowarzyszenia, na którym oprócz sprawozdań i spraw bieżących przegłosowano całkiem sporo uchwał dotyczących w większości bliższej lub dalszej przyszłości. Z ostatnią – o nadaniu imienia 73 Pułku Zmechanizowanego „Ułanów Karpackich” Szkole Podstawowej nr 2 w Gubinie – poczekaliśmy na przyjazd grupy kolegów służących niegdyś w naszym pułku: z Panem Generałem Wiesławem Michnowiczem oraz Dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 2 w Gubinie, Panem mgr Bogusławem Wypychem na czele. Pan dyrektor przedstawił plan i harmonogram przedsięwzięć niezbędnych do przejęcia tradycji przez szkołę. Termin realizacji - maj 2014 roku. Data ta jest jak najbardziej realna, zważywszy na duże zaangażowanie gubińskich kolegów jak i samego Pana Dyrektora.

Białystok też pamiętał

Monte Cassino - jedna z najbardziej zaciętych i krwawych bitew w czasie II wojny światowej. Kosztowała życie blisko 75 tys. żołnierzy, w tym ok. 1000 Polaków. Właśnie dlatego pozostaje jednym z najważniejszych symboli walk Polaków na wszystkich frontach tej wojny.

Żagański Wojtek

7 czerwca 2013 r. w Żaganiu zostanie odsłonięty pierwszy w Polsce pomnik niedźwiedzia Wojtka, niezwykłego żołnierza 2 Korpusu Polskiego, a Zespół Szkół Tekstylno-Handlowych przyjmie imię gen. W. Andersa. Za sprawą pani Wioletty Sosnowskiej i wielu życzliwych osób udało się doprowadzić projekt do końca. Właśnie dziś otrzymaliśmy zaproszenie na tą uroczystość! I choć jest ono imienne (dla prezesa – a jakże) to pani Wioletta napisała: „ … w załączniku przesyłam zaproszenie na Pana nazwisko, ale oczywiście mam na myśli delegację, proszę tylko o informację o ilości osób.”.

Faldingworth 2013

18 maja br. w Faldingworth (hrabstwo Lincolnshire) miała miejsce nieczęsto widywana uroczystość. Ponieważ to zaledwie „rzut beretem” od Grimsby to nie mogło tam zabraknąć naszych wypróbowanych przyjaciół.

Dla niewtajemniczonych: Faldingworth to nazwa wsi, ale też dawnej bazy RAF, na którym stacjonował (od 1 marca 1944 r. do 2 stycznia 1947 r.) 300 Dywizjon Bombowy „Ziemi Mazowieckiej”. To stąd wykonał swoją ostatnią misję bojową – nalot na kwaterę Hitlera w  Berchtesgaden.

Bój o Passo Corno

Czeka nas ciekawy weekend. Przed nami kolejna rocznica zwycięskiej bitwy o Monte Cassino. Dla Ułanów Karpackich od lat kojarzona nieodmiennie ze wzgórzem 893, które wraz z trzema innymi stanowi koronkę wzgórz Pizzo Corno (Roży Wierzchołek), błędnie określanym jako Passo Corno (Roża Przełęcz). Jak mówi Krzyś Piotrowski: „Nazwa Passo Corno w tym przypadku dotyczy jedynie określenia przesmyku górskiego pomiędzy pasmem korony wzgórz (przy) Pizzo Corno a południowymi stokami Monte Cairo.”. Tam  na linii Hitlera (Sengera) nasi starsi koledzy toczyli swój bój o Pizzo Corno – okrywając się nieśmiertelną chwałą. Ta chwila tryumfu miała swoją śmiertelną cenę, niezwykle wysoką. Słońce tego dnia wstało po raz ostatni dla 23 z nich. Wszystkich zainteresowanych przebiegiem tej walki zapraszamy do lektury artykułu Adolfa Marii Bocheńskiego pt.” „Zdobycie Passo Corno – 893”.

Śladami Pułku Ułanów Karpackich

Na świecie niewiele jest placówek opiekujących się czołgami i sprzętem pokrewnym z prawdziwego zdarzenia (Bovington Tank Museum – Wielka Brytania, Deutsches Panzermuseum — Niemcy, Kubinka Tank Museum – Rosja,  Musée des Blindés – Francja, Patton Museum of Cavalry and Armor – USA i  Yad la-Shiryon – Izrael). To izraelskie Muzeum Sił Pancernych w Latrun należy do tych, które mają to coś i nie ze względu na ilość jak i unikalności swojej kolekcji. To potężny kompleks typu 4 w 1. Właśnie tu pod koniec kwietnia br. - jak pisze w swoim liście - Christine Bojen zd. Piotrowska trafiła ze swoim mężem Martinusem, w ramach „ciekawych i dobrze zaplanowanych” wakacji. Oto jej relacja:

W sobotę, 4 maja, Krystyna Bojen-Piotrowska i Simon Elmer wzięli udział w corocznej uroczystości ku czci ofiar Katynia (Katyn Commemoration Service) w Katedrze pw. Najświętszej Marii Panny w Southwell (Southwell Minster cathedral), w pobliżu Newark.  Organizatorem obchodów dnia katyńskiego był pan Danek Jackowski. Jego ojciec był żołnierzem Wojska Polskiego. Pan Jackowski zajmuje się też działalnością na rzecz harcerzy (Polish Scout Organisation) w Wielkiej Brytanii.

Jak zwykle Simon zrelacjonował nam to wydarzenie i przesłał zdjęcia, które możecie obejrzeć w tej galerii:

„… ponieważ sztandar koła Lincoln Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK), którym się opiekowałem przez wiele lat został zdeponowany, planowałem tym razem być tylko gościem na tej podniosłej uroczystości, ale zostałem poproszony przez pana Juliusza Szolina (prezesa koła SPK w  Nottingham) abym tym razem został ich sztandarowym. Byłem zaskoczony, że spotkał mnie taki zaszczyt i miła niespodzianka jednocześnie!

Na zdjęciach jestem z panią Hieronimą Drożak i panem Juliuszem Szolinem. Obojgu udało się przetrwać gułag i wstąpić do formującej się Armi Polskiej w ZSRR. Pani Hieronima po szkole podchorążych w Palestynie została „Pestką”, a pan Juliusz walczył w 17 Lwowskim Batalionie Strzelców (6 Lwowska Brygada Piechoty – 5 Kresowej Dywizji Piechoty).”.

Przy okazji dowiedzieliśmy się o ciekawej inicjatywie Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, a dotyczącej naszych bohaterów. Być może rozwinie się też współpraca z harcerzami z Derby (dzięki Simonowi), ale jest jeszcze za wcześnie by ferować wyroki.

Dzień Zwycięstwa

8 maja przypada Międzynarodowy Dzień Zwycięstwa, obchodzony w rocznicę podpisania aktu bezwarunkowej kapitulacji Trzeciej Rzeszy. Tylko 12 państw (w większości to kraje powstałe po rozpadzie ZSRR) obchodzi tę rocznicę jutro.

68 lat temu był to dzień nieskrywanej euforii dla milionów ludzi. Po blisko sześciu latach zakończyła się II Wojna Światowa w Europie. Walki na Bliskim Wschodzie trwały jeszcze do września 1945 roku.

Akt bezwarunkowej kapitulacji Trzeciej Rzeszy został podpisany dwa razy. Po raz pierwszy – 7 maja 1945 roku we francuskim Reims, w kwaterze generała Dwighta Eisenhowera. Koniec działań wojennych wyznaczono na godzinę 23.01 w dniu 8 maja. Prezydent Stanów Zjednoczonych Harry Truman i premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill ogłosili jednocześnie 8 maja jako V-E Day, czyli Victory in Europe Day. Józef Stalin nie uznał niemieckiej kapitulacji z 7 maja. Ze względów politycznych alianci zgodzili się, aby Niemcy podpisali akt kapitulacji jeszcze raz. Nastąpiło to 8 maja w radzieckiej kwaterze głównej w Karlshorst pod Berlinem.

W sumie przez 6 wojennych lat działania wojenne prowadzono na terytorium 40 krajów, choć uczestniczyły w niej 72 państwa. Pod broń powołano około 110 mln ludzi, nie licząc uczestników ruchu oporu. Szacunkowe straty w ludziach wyniosły od 40 do 60 milionów: poległych, zamordowanych i zmarłych.

Polska straciła ponad 6 mln obywateli, w tym blisko 700 tys. wskutek bezpośrednich działań wojennych, a Polskie Siły Zbrojne uczestniczyły w większości kampanii wojennych i bitew II wojny światowej. Niech Bóg błogosławi naszym weteranom za ich poczucie honoru, dumy, odwagi i lojalności.

Dla nas i paru innych krajów to zwycięstwo miało słodko-gorzki smak, bo i powodów do świętowania było zdecydowanie mniej. Z okupacji niemieckiej przeszliśmy pod reżim komunistyczny.

Korzystając z okazji zapraszamy Was do lektury niezwykle ciekawego artykułu o miejscu przez które (ponoć, ale to nieprawda) zaczął się ten wojenny koszmar.

Koń też może …

Słuchając tego typu opowieści zawsze nachodzi nas refleksja, że jeszcze długo inżynierowie i programiści będą musieli „móżdżyć” nim stworzą inteligentne wytwory techniki wojskowej. Z drugiej strony serce rośnie, że ich czas (koni) nie przeminął.

Otóż podczas wojny koreańskiej amerykańscy Marines wykorzystywali do przewozu broni, amunicji i wyposażenia konia o imieniu Reckless. Niby nic dziwnego, wiele zwierząt wykonywało podobną pracę w wielu wojnach, ale ten koń zrobił coś więcej ...

20 lat minęło ...

Z początkiem maja 1993 r. w sieci pojawiła się pierwsza publiczna strona WWW, a jej twórca - Europejska Organizacja Badań Jądrowych (CERN) - udostępniła całą technologię wszystkim chętnym i to całkowicie za darmo! Dzięki temu ogólnoświatowa sieć (World Wide Web) zaczęła się energicznie rozwijać, by z czasem osiągnąć poziom, który nie śnił  się jej twórcy (Timothy Berners-Lee).

Dla porządku WWW jest usługą internetową, która bywa błędnie utożsamiana z Internetem.

Rocznica powstania pierwszej strony internetowej stała się dla CERN okazją do ponownego jej zaprezentowania, po 20 latach od daty publikacji (http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html). Ponieważ zainteresowanie internautów jest ogromne to nie sposóbteraz tam wejść - nam się udało i dlatego powyżej zamieszczamy screen.

W dniu wczorajszym, 29 kwietnia br., członkowie naszego stowarzyszenia w składzie: Jan Rokosik, Andrzej Furman, Piotr Chełmicki, Józef Zysk, Tomasz Sędzikowski, Andrzej Wrąbel, Zdzisław Bartniak z małżonką i Przemysław Kopij, zameldowali się przed południem w Krośniewicach. Cel – udział w odsłonięciu  pomnika gen. broni Władysława Andersa. W ten sposób mieszkańcy rodzinnego miasta generała, oddali hołd dowódcy Polskiego 2 Korpusu.

Naszych chłopaków dzielnie wspomogli: Grupa Rekonstrukcyjna Pułku Ułanów Karpackich z Białegostoku pod dowództwem Pana Jacka Nitkiewicza, oraz  Stowarzyszenie Rekonstrukcji i Strzelectwa Vnutrenniye Voiska – Pana Huberta Gruszczyńskiego.

Wśród licznie przybyłej grupy kombatantów, nie zabrakło przedstawicieli i pocztów sztandarowych jednostek wojskowych kultywujących tradycje korpuśnych jednostek jak i samego 2 Polskiego Korpusu: 18 Białostockiego Pułku Rozpoznawczego, 15 Batalionu Ułanów Poznańskich im. gen. broni Władysława Andersa 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej, 2 Korpusu Zmechanizowanego im. gen. broni Władysława Andersa. Kompanię honorową wystawił 2 Mazowiecki Pułk Saperów, którą dzielnie wspomagała Orkiestra Garnizonu Toruń.

Honorowy Patronat nad uroczystością objął Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Minister – Pan dr Jan Stanisław Ciechanowski.

Wczoraj w ambasadzie Królestwa Niderlandów, w obecności weteranów 1 Polskiej Dywizji Pancernej odbyła się publiczna prezentacja nowej odmiany tulipana - „Generał Stanisław Maczek”. Kolorami roślina nawiązuje do polskich barw narodowych - jest koloru czerwono-malinowego z białym brzegiem.

Ten „generalski kwiat" wyhodował znany ogrodnik Jana Ligtharta. W ten niecodzienny sposób Holendrzy uczcili polskiego dowódcę i bohatera, który wraz ze swoją jednostką zasłużył się szczególnie w wyzwalaniu tego kraju.

Zgodnie z holenderskim obyczajem, przy pomocy paru kropel szampana, oficjalnej prezentacji dokonał  „ojciec chrzestny” - syn generała, profesor Andrzej Maczek.

Rocznice

9 kwietnia 1945 roku rozpoczęła się Bitwa o Bolonię. Była to jedna z ostatnich bitew stoczonych przez wojska alianckie na froncie włoskim. Przełamanie frontu pod Bolonią i wyzwolenie tego uniwersyteckiego miasta miało decydujące znaczenie dla ostatecznej klęski wojsk niemieckich na froncie włoskim.

W walkach tych brali udział żołnierze 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Zygmunta Szyszko – Bohusza (Tak, to nie pomyłka. Generał Władysław Anders był już wówczas Naczelnym Wodzem i przebywał w Anglii). Więcej o tym nieznanym i niedocenianym generale możecie poczytać w Numerze 2 (266) „Kombatanta” z 2013 r.

13 kwietnia 1945 r. – Ułani Karpaccy rozpoczynają swój ostatni bój, cel - Bolonia. Jako czołowy element ugrupowania „RAK”, pułk otrzymuje zadanie uchwycenia Sasso Morelii.  Później walczy nad rzeką Gaiano, łamie opór przeciwnika na rzece Idice, by 21 kwietnia znaleźć się w gronie wyzwolicieli tego włoskiego miasta. O godzinie 7.00 rano, 1 szwadron Pułku Ułanów Karpackich wkracza do Bolonii z kierunku północno-wschodniego, kończąc i wieńcząc  swoje działania bojowe w II wojnie światowej. Kilka godzin później do miasta dotarły oddziały alianckie.

Żołnierze 2. Polskiego Korpusu byli owacyjnie witani przez miejscową ludność. 17 dowódców otrzymało honorowe obywatelstwo miasta. Senat Bolonii wręczył naszym żołnierzom 215 specjalnie wybitych pamiątkowych medali. W bitwie tej poległo ok. 300 polskich żołnierzy, a dwa razy tyle zostało rannych.

Ponadto w najbliższy wtorek we włoskim Reggio Emilia przypada 216. rocznica powstania Mazurka Dąbrowskiego. Obchody obu rocznic organizuje Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy współpracy z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Konsulatem Generalnym w Mediolanie.
Z kolei jutro w Warszawie odbędzie się, organizowany z okazji bolońskiej rocznicy przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Apel Pamięci połączony ze złożeniem wieńców i wiązanek w miejscu pamięci narodowej.              

Nasz przyjaciel Simon znów nas zaskoczył. Tym razem nie tempem budowy nowej makiety ile jej głównym motywem (link do galerii). Mowa o M8 Greyhond z 12. Pułku Ułanów Podolskich (PUP) – jedynym tego typu pojeździe w II Polskim Korpusie. Historia tego samochodu pancernego jest o tyle ciekawa, że nie wiadomo skąd się w 12 PUP wziął. Scenka przedstawia fragment z uroczystości nadania pułkowego sztandaru, która odbyła się w m. Cingoli  11 listopada 1945 r. (fundatorami byli polscy lotnicy).

3 kwietnia br. w Sali Tradycji „Czarnej Dywizji”, jej dowódca generał dywizji Janusz Adamczak, wręczył swoim oficerom akty mianowań na wyższe stopnie wojskowe oraz nominacje na nowe stanowiska służbowe.

Jednym z tych oficerów był nasz kolega z 73 pz UK, a potem 5 KBZ - Piotr Zieja, który dotychczas był szefem wydziału operacyjnego (G-3) 11 LDKPanc. Z początkiem kwietnia Piotrek będzie zastępcą szefa sztabu do spraw operacyjnych (CEO - Chief Executive Officer). Swoją drogą chyba niewielu wie, że na drugie mu Franciszek.

W okolicznościowym wystąpieniu, skromny jak zwykle płk Zieja w imieniu nowo mianowanych powiedział: 

W piątkowy poranek prof. Wojciech Narębski przesłał nam parę zdjęć z uroczystości nadania imienia drodze łączącej ul. Marii Skłodkowskiej-Curie i Jana Pawła II - nazwano ją ul. Obrońców Tobruku. W ten sposób 2 kwietnia br. Skawina oddała hołd obrońcom tej libijskiej twierdzy. Oprócz władz samorządowych,  skawińskich harcerzy i przedstawicieli 2 KZ w ceremonii wzięli udział nasi krakowscy przyjaciele (Tomek Skrzyński, Wojtek Narębski) oraz mieszkańcy miasta. Więcej zdjęć znajdziecie pod tym adresem, a tutaj artykuł pt.: „Skawina oddała hołd Tobrukczykom” jaki ukazał się 4 kwietnia w krakowskim Dzienniku Polskim zawierający czeski błąd – Japończycy w Tobruku!

Nasz stały korespondent Simon Elmer, będący jednocześnie sztandarowym koła Nr 418 Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK) w Lincoln, przesłał nam niedawno dość smutną wiadomość.

Dotychczasowy Zarząd Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Wielkiej Brytanii zdecydował o rozwiązaniu kół terenowych stowarzyszenia z dniem 31 marca 2013 r. Natomiast pod koniec maja br. wszystkie sztandary kół SPK mają zostać zdeponowane w kościele pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli w Londynie, który służył przede wszystkim żołnierzom PSZ osiadłym w Londynie, stąd nosi nieformalne miano kościoła garnizonowego.

Simon w ciągu ostatnich 4 lat wraz ze sztandarem koła SPK w Lincoln uczestniczył w wielu uroczystościach m.in.: „Warsaw Air Bridge”, „All Souls Day” na polskim cmentarzu wojskowym w Newark czy uroczystościach upamiętniających zbrodnię katyńską w katedrze Southwell Minster.

W czwartek, 28 marca, Simon wraz ze swoim przyjacielem Janem Kanią (jego ojciec był sanitariuszem w polskiej 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej) zwrócili Sztandar koła Nr 418 jego prezesowi Antoniemu Siemiernikowi.

Pan Antoni przed wojną mieszkał w Nowogródku (obecnie Białoruś). Po sowieckiej deportacji na Syberię, służył jako kadet w polskiej szkole wojskowej w Palestynie i w roku 1948 przybył do Anglii.

29 kwietnia uczestniczyć będziemy w niecodziennej uroczystości. W Krośniewicach (koło Kutna)  o godz. 11.00, na skwerze przy Pl. Wolności, odbędzie się ceremonia odsłonięcia pomnika gen. broni Władysława Andersa. Honorowy patronat nad uroczystością objął Minister dr Jan Stanisław Ciechanowski, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Należy wspomnieć, iż  ta mała miejscowość leżąca na skrzyżowaniu dróg krajowych to miejsce narodzin Generała. W uroczystości wezmą udział delegacje i poczty sztandarowe jednostek Wojska Polskiego dziedziczące tradycje oddziałów Polskiego 2 Korpusu.

Już jutro, w środę 3 kwietnia, o godz. 22.00 kanał Discovery Historia zaserwuje nam nie lada gratkę. Świat na wojnie (ang. The World at War) to tytuł 26-odcinkowej fascynującej serii opowieści opartych wyłącznie na wspomnieniach i relacjach tych, którym przyszło walczyć i żyć w latach 1939-45.

W jednym z najdroższym w historii filmów dokumentalnych autorzy przybliżają najważniejsze wydarzenia z okresu Drugiej Wojny Światowej. Naszym zdaniem jest to najlepszy dokument o II wojnie światowej, jaki kiedykolwiek powstał. Każdy z kolejnych odcinków skupia się w sposób chronologiczny na istotnym zagadnieniu lub kampanii: od narodzin nazistowskich Niemiec, poprzez upadek Hitlera, aż do początków zimnej wojny.

Dlaczego ta seria jest tak wyjątkowa? Otóż dlatego, ponieważ nie ukazuje jedynie faktów historycznych, ale jest to próba zilustrowania najbardziej niszczycielskiego konfliktu w dziejach świata. Znajdziemy tu odpowiedzi na następujące pytania: czym był on dla zwykłych ludzi, walczących żołnierzy piechoty, lotników i marynarzy, jak się wtedy żyło, pracowało, uczyło i umierało. Z tego powodu zobaczymy w niej nie tylko walczących na wszystkich frontach żołnierzy, ale i  ludzi próbujących przeżyć to piekło na ziemi (w tym uwięzionych w obozach koncentracyjnych).

Dokument został poddany cyfrowej rekonstrukcji, gdyż wyprodukowano go w latach 70-tych ubiegłego wieku. Poprawiono zarówno obraz jak i dźwięk, co znacząco przyczyniło się do podniesienia jego atrakcyjności.

 Jan Zumbach z kolegami przy swoim Supermarine Spitfire Mk.Vb. Northolt, Dywizjon 303, Wrzesień 1942 r.