"Factum abiit, monumenta manen - czyn mija, pomniki pozostają"

                                                              Owidiusz

Tyle Historii prawdziwej.... tak łatwo zapomnieć lub nie uczy się jej wcale..., choć nigdy nie powinniśmy zapomnieć odwagi i poświęcenia tych, którzy walczyli o wolność ...., by ich ofiara nie była daremna.

Historia wojenna pułku - w galopie i trochę na przełaj opowiedziana


 






Tadeusz WITTLIN


 U Ł A Ń S K A   F A N T A Z J A


 
Już echem rżenia nie rozbrzmią dąbrowy,

 Już ziemia od kopyt nie zadrży,
 Bo dziś motory, a nie podkowy
 Dudnią żelazem w szarży.



 
Jakże inaczej idą na szańce

 W szarych maszynach ułani,
 Gdy lśniące odjęła im szable i lance
 Wojenka – ta dziwna pani.


 
 
Kiedy zabrała i czaprak, i konia,
 I w zbroję czołgu zakuła,
 Ze nowa husaria huczy przez Błonia
 Polski, pancerny ułan.



 
 Pędzi zmieniony ku nowym czasom,
 A tylko jak dawniej w nim pańska
 Mocniejsza niż srebro, niż stal, niż żelazo,
 Ta sama fantazja ułańska.






  


 Wyciąg z dziennika działań bojowych -

- pośpiesznie sporządzony

23 – go maja 1940 roku odnotowano w rozkazie Brygady Strzelców Karpackich powołanie Dywizjonu Rozpoznawczego Kawalerii Brygady Strzelców Karpackich. Od 29 – go maja tegoż roku nowa nazwa jednostki brzmiała: Dywizjon Ułanów Brygady Strzelców Karpackich, a od 5 – go lutego 1941 roku – PUŁK UŁANÓW KARPACKICH. Organizację jednostki, zgodnie z rozkazem Nr 1858 Naczelnego Wodza i Ministra Spraw Wojskowych gen. Sikorskiego, zapoczątkowano w HOMS (Syria), w jej skład weszli ochotnicy z Polski a także oficerowie i podoficerowie z Legii Cudzoziemskiej. Następnie zostali oni przeniesieni w rejon Aleksandrii.


Od 5 – go lutego 1941 r. pułk zaczęto w pełni motoryzować, nadając mu charakter jednostki pancernej i po zakończeniu przezbrajania 26 – go sierpnia 1941 r. przetransportowano go do Tobruku, gdzie otrzymał dodatkową broń pozycyjną oraz zdobyczną. Począwszy od 28 – go sierpnia do 10 – go grudnia 1941 roku bronił twierdzy tobruckiej, dokonując trzech wypadów i wziął udział w pościgu do Gazali.
Między styczniem a czerwcem 1942 r. pułk stacjonował w Egipcie (pod piramidami), po czym przeszedł do obrony zapór wodnych w delcie Nilu. Całą jesień 1943 r. poświęcono  zgrywaniu pododdziałów i pułku we współdziałaniu z 3 DSK. Terenem przygotowań do kolejnych działań (kampanii włoskiej) był Irak i Palestyna.

            
W styczniu 1944 r. pułk wylądował we Włoszech gdzie przeszedł do ubezpieczenia przyfrontowych linii komunikacyjnych.
W bitwie pod Monte Cassino pułk ubezpieczał oraz wspierał piechotę, a w dniach 18 i 19 maja wziął udział w ostatecznym natarciu i po brawurowej akcji zdobył wzgórze 893 (Passo Corno) - jeden z głównych punktów niemieckiej obrony.
Pasmo dalszych walk to min.: Loretto ( 30 – go czerwca), pościgi: pierwszy w kierunku Ankony i jej zdobycie, następnie w kierunku Senigali i natarcie na Torre Albani.
Od lipca do sierpnia walki zaczepne w rejonie górskim Urbino, zakończone w Giove i Pesaro – wieńczyły przerwanie LINII GUSTAWA.
W czasie zimy pułk pozostawał w odwodzie 2- go Korpusu w rejonie Arezzo.
Od pierwszych dni marca aż do kwietnia 1945 r. bronił rzeki Senio, by potem w szybkim marszu bitewnym dojść pod Bolonię i wziąć udział w jej wyzwoleniu.





> Mapki dzięki uprzejmości Pana Piotra JAROSZCZAKA.
  
http://www.kki.pl/piojar/brygad/brygad/brygad.html