"Factum abiit, monumenta manen - czyn mija, pomniki pozostają"                                                               Owidiusz Tyle Historii prawdziwej.... tak łatwo zapomnieć lub nie uczy się jej wcale..., choć nigdy nie powinniśmy zapomnieć odwagi i poświęcenia tych, którzy walczyli o wolność ...., by ich ofiara nie była daremna.

Historia wojenna pułku - w galopie i trochę na przełaj opowiedziana

	Tadeusz WITTLIN  U Ł A Ń S K A   F A N T A Z J A
	Już echem rżenia nie rozbrzmią dąbrowy,  Już ziemia od kopyt nie zadrży,  Bo dziś motory, a nie podkowy  Dudnią żelazem w szarży.
	Jakże inaczej idą na szańce  W szarych maszynach ułani,  Gdy lśniące odjęła im szable i lance  Wojenka – ta dziwna pani.
	Kiedy zabrała i czaprak, i konia,  I w zbroję czołgu zakuła,  Ze nowa husaria huczy przez Błonia  Polski, pancerny ułan.
	Pędzi zmieniony ku nowym czasom,  A tylko jak dawniej w nim pańska  Mocniejsza niż srebro, niż stal, niż żelazo,  Ta sama fantazja ułańska.

Wyciąg z dziennika działań bojowych - - pośpiesznie sporządzony 23 – go maja 1940 roku odnotowano w rozkazie Brygady Strzelców Karpackich powołanie Dywizjonu Rozpoznawczego Kawalerii Brygady Strzelców Karpackich. Od 29 – go maja tegoż roku nowa nazwa jednostki brzmiała: Dywizjon Ułanów Brygady Strzelców Karpackich, a od 5 – go lutego 1941 roku – PUŁK UŁANÓW KARPACKICH. Organizację jednostki, zgodnie z rozkazem Nr 1858 Naczelnego Wodza i Ministra Spraw Wojskowych gen. Sikorskiego, zapoczątkowano w HOMS (Syria), w jej skład weszli ochotnicy z Polski a także oficerowie i podoficerowie z Legii Cudzoziemskiej. Następnie zostali oni przeniesieni w rejon Aleksandrii.

Od 5 – go lutego 1941 r. pułk zaczęto w pełni motoryzować, nadając mu charakter jednostki pancernej i po zakończeniu przezbrajania 26 – go sierpnia 1941 r. przetransportowano go do Tobruku, gdzie otrzymał dodatkową broń pozycyjną oraz zdobyczną. Począwszy od 28 – go sierpnia do 10 – go grudnia 1941 roku bronił twierdzy tobruckiej, dokonując trzech wypadów i wziął udział w pościgu do Gazali. Między styczniem a czerwcem 1942 r. pułk stacjonował w Egipcie (pod piramidami), po czym przeszedł do obrony zapór wodnych w delcie Nilu. Całą jesień 1943 r. poświęcono  zgrywaniu pododdziałów i pułku we współdziałaniu z 3 DSK. Terenem przygotowań do kolejnych działań (kampanii włoskiej) był Irak i Palestyna.